Müziği ana akım anlatılarından ibaret görmeyi reddeden Şanışer, dünyayı, sistemi, insanı ve insani duyguları klasikleşmiş çizgiden uzak; kendine has tarzıyla anlatmayı tercih etmiştir. Müziğini problemler üzerine kurmuş; maddesel ve varoluşsal problemleri kendi vücudu ve beyninde vuku bulduğu biçimde, mahremiyetinden ödün vererek, kendi hayatındaki formlarıyla anlatmıştır. .